Pierwsze amerykańskie hotele zostały zbudowane w miastach wybrzeża Atlantyku w latach 90. XIX wieku, kiedy to elitarni kupcy miejscy zaczęli zastępować tawerny pojemnymi i eleganckimi zakładami własnego projektu. Mieli oni nadzieję, że w ten sposób poprawią kluczowe elementy krajowej infrastruktury transportowej i zwiększą wartość otaczających nieruchomości, jednocześnie budując imponujące zabytki publiczne, które waloryzowały działania gospodarcze i promowały komercyjną przyszłość republiki. W przeciwieństwie do wcześniejszych obiektów publicznych, hotele były imponującymi strukturami, łatwo odróżnialnymi, jako główne instytucje publiczne, ze względu na ich wielkość, wyszukaną ornamentykę i wyrafinowane style akademickie. Często były projektowane przez ważnych architektów, takich jak:

  • James Hoban,
  • Charles Bulfinch i
  • Benjamin Latrobe.

Hotele miały również charakterystyczny układ wewnętrzny obejmujący wielkie sale do użytku publicznego. Budowanie na tak dużą skalę było niezwykle drogie, a hotele kosztowały od ośmiu do trzydziestu razy tyle, ile wydano na najlepsze tawerny. Ówczesne hotele szybko stały się ważnymi ośrodkami polityki, biznesu i towarzyskości. Na przykład hotel City w Nowym Jorku stał się centrum interesów biznesowych elity Gotham i eleganckich klubów społecznych, a Washington’s Union Public Hotel mieścił się w Kongresie USA w latach 1814-1815 po tym, jak armia brytyjska zniszczyła część Kapitolu.